Forbes: Only a Systems Change Approach Can Repair the Broken Systems

Forbes: Only a Systems Change Approach Can Repair the Broken Systems

The article was co-authored by Tim Hanstad (CEO of the Chandler Foundation, co-founder of Landesa) and Anna Korzeniewska (Founder of Social Impact Alliance for Central & Eastern Europe) as part of “CEE Philanthropy Series 2021”. It was originally published on https://www.forbes.pl/ on March 12, 2021.

CEE Philanthropy Series 2021:
Only a Systems Change Approach Can Repair the Broken Systems Revealed by the Pandemic

Over the last year, the pandemic has exposed weaknesses in our health, economic, and governance systems. We’ve witnessed overwhelmed hospitals, small businesses shutter,  and governments incapable of mounting effective responses. Systems change, little known in CEE but increasingly embraced in Western Europe and North America are the most impactful and durable way to address these systemic challenges.

In response to COVID-19, residents and businesses located in Central and Eastern Europe  have sewn masks, donated laptops, and stocked food banks – just like their colleagues in the United States and many other countries. In fact, a recent survey found that 15 percent of CEE residents reported that the pandemic prompted them to volunteer or give to social purpose organizations for the first time in their lives. But more donations and volunteers will not necessarily translate into more impact. The success of our ongoing efforts will be determined, in large part, by our strategy.

To ensure that our time and resources are having maximum impact, leaders across government, corporate, civil society, and philanthropy should shift resources away from Band-Aid salves towards addressing the roots of the challenges we face by adopting a systems change approach.

Systems change involves working with others to tackle the root causes of a problem by changing laws, policies, or institutions; how markets function; the flow of resources; and social norms.

Consider the problem of homelessness. To address this heart-wrenching challenge, people have traditionally given directly to homeless people begging on the street or volunteered in a soup kitchen or donated funds to a homeless shelter. And certainly, each of these are good and needed. But they are not the most impactful way of addressing homelessness.

The most impactful and durable way to address homelessness is to identify and address its causes even while tending to its symptoms. Depending on the setting, those causes might include problematic land-use policies, affordable housing policies, tenancy laws, real-estate financing mechanisms, market pressures on the construction industry, or low wages.

These have the potential of not only reducing homelessness, but also preventing it – in a sustainable and durable way at scale. This is systems change – an approach that CEE’s social purpose organizations and donors can and should adopt and support.

To adopt a strategic, systems change approach, social purpose organizations and donors will need to modify their practices in three key ways:

First, given its ambitions, systems change approaches requires much more engagement with governments and with businesses.  In the case of the homelessness example, philanthropists and social purpose organizations might need to collaborate with government and advocacy organizations to change policies, and with the building industry to identify and fix market pressures that prevent the construction of low-income housing. By harnessing the power and scale of government and/or business we can do more good at scale. Currently, most social purpose organizations don’t partner with the business community or government and will need to develop the staff and skills to do so.

Second, systems change approaches require persistence and a long-term perspective. A study examining 15 successful systemic change breakthroughs around the world found that these efforts took at least 20 years, yet the average foundation grant is only 18 months long. Short-term funding or thinking is not system-change friendly.

Third, systems change is risky and doesn’t happen in a straight line. It requires continual adjustment and engagement. Whipping up dinner for the homeless in your community in an afternoon is a relatively straightforward endeavour and will accomplish its modest goal. You follow a recipe, create a shopping list, and execute. But fixing the systems that create homelessness is a less certain exercise, without a recipe to follow. It requires iteration, learning along the way, and changing course as needed based on new evidence and the changing external environment. Today, most donors and social purpose organizations are more comfortable adopting and executing on a short-term, straightforward, low-risk and low-reward plan. This approach condemns our children to fight the same battles we are waging today.

All of this requires a change in behavior for social investors. They need to think bigger, more long-term, and be less focused on the attribution of credit. They need to forge uncommon partnerships which harness the speed and power of business, the scale of government, and the deep local knowledge of social purpose organizations to catalyze durable, systemic change.

Strategic philanthropists interested in adopting a systems change approach can start by becoming familiar with the approaches of donor collaborations like Co-Impact, or learning from resources available at Scaling Solutions to Shifting Systems Initiative, Investors in Change, Bridgespan Group, Ashoka or New Profit Fund.

The pandemic has parted the curtains to reveal unmistakable and extensive structural challenges across our health, economic, and governance systems. Let’s not turn away. Philanthropy and social purpose organizations can seize this moment to adopt an ambitious systems change approach to build back better.

 

Tim Hanstad (@timhanstad) is CEO of the Chandler Foundation, co-founder of Landesa. Tim has been recognized with a Skoll Social Entrepreneur Award and a World Economic Forum Outstanding Social Entrepreneur. He has authored numerous books and articles on economic and social development, appearing in the New York Times, Wall Street Journal, Washington Post, Financial Times, and Stanford Social Innovation Review. He holds two law degrees from the University of Washington and a bachelor’s degree in history and political science from Seattle Pacific University where he was honored as the 2017 Alumni of the Year, and has completed certificate programs at Harvard Business School and Harvard’s Kennedy School of Government.

More Anna’s articles written for Forbes can be found here:
English: https://ceeimpact.org/category/forbes/

Polish: https://www.forbes.pl/autorzy/anna-korzeniewska 

 

*  * *

 

Artykuł został napisany przez Tima Hanstad (CEO Chandler Foundation i współzałożyciel Landesa) i Annę Korzeniewską (Założycielkę Social Impact Alliance for Central & Eastern Europe), w ramach cyklu publicystycznego CEE Philanthropy Series 2021. Artykuł został opublikowany 12 marca 2021 roku na https://www.forbes.pl/.

CEE Philanthropy Series 2021:
Tylko zmiany systemowe mogą rozwiązać problemy ujawnione przez pandemię

W ciągu ostatniego roku pandemia ujawniła słabości systemów, w których funkcjonujemy. Byliśmy świadkami przeciążenia szpitali, zamykania się firm oraz trudności rządzących w skutecznym reagowaniu na pandemię. Zmiany systemowe, mało znane w Europie Środkowo-Wschodniej, ale coraz częściej stosowane w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej, dają największe szanse na trwałe sprostanie tym wyzwaniom.

W reakcji na COVID-19, obywatele i firmy z Europy Środkowo-Wschodniej – podobnie jak ich koledzy w Stanach Zjednoczonych i wielu innych krajach – szyli maski, przekazywali laptopy i wspierali banki żywności. Ostatnie badania wykazały, że dla około 15% mieszkańców naszego regionu pandemia stanowiła moment przełomowy, żeby zacząć pomagać, gdyż wcześniej tego nie robili. Czy większa ilość darowizn i wolontariuszy przełoży się na większy wpływ społeczny? Niekoniecznie. O sukcesie naszych wysiłków w dużej mierze zadecyduje jakość i strategia naszego pomagania.

Działania doraźne a trwała zmiana

Chcąc zapewnić maksymalny wpływ społeczny (tzw. social impact), darczyńcy i liderzy poszczególnych sektorów – rządu, biznesu i organizacji społecznych powinni przerzucić zasoby z działań doraźnych na rozwiązywanie przyczyn problemów, przed którymi stoimy, w sposób systemowy.

Czym jest zmiana systemowa? Jest to współpraca osób, podmiotów gospodarczych oraz instytucji publicznych i społecznych mająca na celu usunięcie pierwotnych przyczyn danego problemu społecznego poprzez zmianę prawa, przepisów, zasad, norm społecznych i przepływu zasobów.

Spójrzmy na problem bezdomności. Większość osób przekazuje pieniądze osobom bezdomnym, będąc proszonym o to na ulicach. Angażujemy się wolontarystycznie w jadłodajniach dla bezdomnych i wspieramy, głównie finansowo, schroniska dla bezdomnych. Z pewnością każda z wyżej wymienionych form zaangażowania jest wartościowa i potrzebna, jednak według specjalistów, nie są one najlepszym sposobem radzenia sobie z problemem bezdomności.

Najbardziej skuteczna i trwała jest identyfikacja i zmierzenie się z przyczynami bezdomności w sposób systemowy. W zależności od okoliczności mogą to być zasady użytkowania gruntów, polityki mieszkaniowe, dostępność mieszkań w przystępnych cenach, przepisy dotyczące najmu, mechanizmy finansowania nieruchomości, presja rynkowa na branżę budowlaną lub niskie płace.

Trzy niezbędne zmiany

Działania systemowe dają szansę na ograniczenie, a nawet na zapobieganie wyzwaniom społecznym – w zrównoważony i trwały sposób, na dużą skalę. Z tego względu zarówno organizacje społeczne, jak i darczyńcy z Europy Środkowo-Wschodniej powinni tego typu inicjować i wspierać. Aby robić to skutecznie, muszą zmodyfikować swoje dotychczasowe praktyki w trzech kluczowych obszarach:

Po pierwsze, zmiany systemowe wymagają znacznie większej współpracy z rządem i biznesem. To współpraca międzysektorowa nadaje siłę i skalę działaniom społecznym. Organizacje, z których większość nie pracuje dzisiaj w ten sposób, będą musiały rozwinąć kompetencje w tym obszarze lub zatrudnić personel, aby zapewnić takie funkcjonowanie.

Po drugie, zmiany systemowe wymagają wytrwałości i długoterminowej perspektywy. Badanie, w którym przeanalizowano 15 przełomowych zmian systemowych wykazało, że wysiłki te zajęły co najmniej 20 lat, tymczasem średni grant dla fundacji wynosi tylko 18 miesięcy. Krótkoterminowe myślenie i finansowanie nie sprzyja trwałym zmianom.

Po trzecie, zmiana systemów jest ryzykowna i nie odbywa się w linii prostej. Wymaga ciągłego dostosowywania, zaangażowania, uczenia się w trakcie realizacji działań i zmiany kursu w razie potrzeby, w oparciu o nowe dowody i zmieniające się środowisko zewnętrzne. Trzeba być na to otwartym.

Przygotowanie obiadu dla bezdomnych jest stosunkowo prostym przedsięwzięciem i pozwala osiągnąć swój skromny cel. Postępujesz zgodnie z przepisem, tworzysz listę zakupów, przygotowujesz i wydajesz posiłek. Naprawianie systemów, które powodują bezdomność, jest mniej pewnym zadaniem i nie ma tu wzorca do naśladowania.

Czy nasze dzieci będą toczyć te same bitwy, co my?

Obecnie większość darczyńców i organizacji społecznych czuje się bardziej komfortowo realizując krótkoterminowe, stosunkowo proste przedsięwzięcia o niskim ryzyku, ale też stosunkowo niskim wpływie społecznym. Takie podejście skazuje nasze dzieci na toczenie tych samych bitew, które toczymy dzisiaj.

Podejście systemowe wymaga zmian zarówno wśród darczyńców, jak i inwestorów społecznych. Aby przyspieszyć trwałe, systemowe zmiany, trzeba myśleć długofalowo, perspektywicznie, nie skupiając się na szybkich efektach. Trzeba tworzyć partnerstwa, które wykorzystają szybkość i siłę biznesu, skalę rządów i oddolną wiedzę organizacji społecznych.

Filantropi strategiczni, którzy są zainteresowani zamianami systemowymi, warto żeby zaznajomili się z inicjatywami takimi jak Co-Impact, Scaling Solutions to Shifting Systems Initiative, Investors in Change, Bridgespan Group, Ashoka, New Profit Fund, czy z ideą naszych regionalnych Funduszy Impaktowych.

Pandemia odsunęła zasłony, ujawniając rozległe problemy strukturalne w naszych systemach zdrowotnych, gospodarczych i publicznych. Nie ignorujmy ich. Filantropii i organizacje społeczne mogą i powinny wykorzystać tę chwilę, aby odbudować lepszą rzeczywistość.

 

Tim Hanstad – CEO Chandler Foundation i współzałożyciel Landesa. Laureat prestiżowych nagród, m.in. Skoll Social Entrepreneur Award oraz World Economic Forum Outstanding Social Entrepreneur. Autor wielu książek i artykułów na temat rozwoju gospodarczego i społecznego, które ukazały się w New York Times, Wall Street Journal, Washington Post, Financial Times i Stanford Social Innovation Review. Absolwent prawa na University of Washington. Ukończył programy certyfikacyjne w Harvard Business School i Harvard’s Kennedy School of Government.

Więcej artykułów napisanych przez Annę Korzeniewską dla Forbes można znaleźć tutaj:
Polish: https://www.forbes.pl/autorzy/anna-korzeniewska
Angielski: https://ceeimpact.org/category/forbes/